Yaklaşınca yakarsın nedir sendeki mizaç?
Bıçak gibi bilersin kurt misali ulurum
Bahçeyle bir sıkarsın işin mi yoksa izaç?
Sanki volkan belersin arar seni bulurum.
Bak avcılık gereği biraz ıskalamışsın
Zoraki yutturduğun zoka kakalamışsın
Balığa çok benzedim iyi yakalamışsın
Beni gerçek bilirsin görünce vurulurum.
Hesaplarım bozulur gençlik elden gidince
Ne geçmiş ne gelecek sevdan sarhoş edince
Ben vuslatı düşlerken uzaktan seyredince
Ciğerimi delersin ağlar bir hoş olurum.
Kalabalıktan kaçıp çıkarak araziye
Karşılar sırıtarak gönülsüz bir Raziye
Hendek Hoca emsali bakarak kör maziye
Sen aklıma gelirsin derin derin solurum.
Beş yüz yıllık mesafe iki durak arası
Su içmeye koşarım gelmez çeşme sırası
Sabah olmak üzere sızlar kalbim yarası
Gözyaşımı silersin gönlüne kurulurum.
Âlemden âlemlere çağlayarak aktım ben
Ellenmez tabuları ağlayarak yıktım ben
Yüreklere muhabbet sağlayarak yaktım ben
Kalmamı çok dilersin sessizce durulurum.
08.08.2018
Ahmet Çelik
İZAÇ : Bunaltma, tedirgin etme, baş ağrıtma, can sıkma
Kayıt Tarihi : 14.8.2018 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!