Sen Aklıma Gelince Şiiri - İnayet Sulamaz

Gün kızıllığı ile vuruyor pencereme yine,
Saatler duruyor,Güneş tutuluyor gözlerimde,
Yıldızlar çaresiz boynunu büküyor yine.
Büyüdükçe büyür yüreğim hiç bir yere sığmıyor.
Geçiyor günler aylar derken bak koskoca bir ömür bitiyor.
Artık bahaneler beni avutmuyor.
Sen aklıma gelince:
Gözlerin düşüyor kirpiklerime ölesiye
Islandıkça ıslanıyor göz pınarlarım.
Gamzeme birikiyor çaresiz hasretliğin.
Ah be hasretlik yaktın beni yine diyorum.
Bak yine seni yazıyorum şiirlere.
Satır satır, hece hece sen kokuyorsun.
Şiirlerime bana dokunduğun gibi dokunmanı istiyorum.,
Gözüm,ruhum,yüreğim sen ol diyorum.
Çünkü sen aklıma gelince ben sen oluyorum.
Ellerim titriyor sanma ki üşümekten
Sen geleceksin diye bedenimi heyecan sarıyor,
Birden alev alev tutuşuyor.
Gözlerim ufka dalıp senin yollarını gözlüyorum,
Belki çıkıp gelirsin diye.
Buharı buram buram bergamot kokan çay demlikte seni bekliyor.
Ve iki ince belli bardak koyuyorum,masaya biri sen biri ben.
Şafakta sen aklıma gelince:
Kurumuş bağlar birden bire filiz veriyor
Beyaz zambaklar açıyor gönül bağımda
Yüreğim göçmen kuşları gibi kanat çırpıyor,
Çocuklar gibi şımarıp kahkaha atıyorum.
Seni anlatıyorum o bir türlü tükenmeyen hasret dolu yollara.
Ve Islak caddelere hece hece içimi döküyorum
Yürüdükçe ıslanıyor ıslandıkça yine yürüyorum.
Bir gök kuşağı beliriyor birden hayallerime.
Hayallerin içinde ben sensiz sen bensiz.
Dinlediğim tüm şarkılar ağlamaksı oluyor.
Ve uzun uzun dualarım imdadıma yetişiyor.
Bedenimi artık sensizliğin artçı depremleri vuruyor.
Hadi bak yüreğim enkaz altında,
Gel artık gel de bu canı kurtar bekliyorum.

(15.04.2015 Kütahya)