Sen aklıma geldiğinde Şiiri - Orhan Ekinci

Sen aklıma geldiğinde,
Aklımın inci taneleri dökülürdü.
Sen aval aval bakardın.
Ne aval aval bakarsın?
Bir el at da toplansın.
Hem dağıtansın.
Hem aval aval bakansın.

Sen aklıma geldiğinde,
Ben kaybolurum .
Aklım şaşar,
Fikrime koşar.
Adın zikrim olur,
Zikrim şaşar.
Ben Mecnun muyum, neyim?
Sanki Deli divaneyim.

Sen aklıma geldiğinde.
İçimdeki çocuğu tutamazdım.
Elimden kaçırır elini.
Soluğu parkta alırdım.
Düşerdi dizi kanardı.
Bana bakarken yüzü gülerdi.
Sen giderken en çok
İçimdeki çocuğu küstürdün.
Şimdi o çocuk
Dilek tuttuğunda
Parmağındaki uçan
Uğur böceklerine de inanmıyor.

Sen aklıma geldiğinde,
Gündüzleri elinden
Sıkıca tutardım.
Kuşa, böceğe, çiçeğe
Selam verir,
Kahkahaya boğardım.
Geceleri öyle mi?
Boğazım kör düğüm,
Gözlerimde yaşlar
Birbiri ardına intiharda.
Kokuna müttela bedenim,
O da ayrı isyanlarda.

Sen aklıma geldiğinde,
Kömür karası gözlerin
Gelirdi aklıma.
Unuturdum renkleri.
Senin yokluğunda mevsimler
Hep kışın tonları olurdu.
Gittiğin kara kışı
Gittiğin kara kışı
Dün gibi hatırlıyorum.
29 temmuzdu.
Doğum günümdü.
Ben öyle bir kış görmedim.