Günümün yadın da sen vardın

Günümün yadın da sen vardın
uzanamadığım çiçek,
Koklayamadığım bahar, en zirvelerde kardın.
Dağları mı yine duman bürüdü
Yüreğimde ne trenler yürüdü.
Ayrılık ecelim, sehpada kördüğüm.
İçimde gözyaşlarım düğüm düğüm
Uzaklardan otobüslerin sesini duyarım
Ümitlerim bölük pörçük, düşlerim kaldı yarım.
Bu kaçıncı otobüs yüreğimi ezip geçen…
İçinde sen ve ben olmayan…

Sen benim ne çektiğimi bilemezsin!
sen bile, seni yüreğimden silemezsin.
Ya sen Sema'dan zembille mi indin?
Sen nasıl sendin ki vazgeçilmezdin.

Bir siren sesi uykumu böler de geçer
Her gelin arabası yüreğimi delerde geçer.
Şimdi nerelerdesin kimbilir?
Gözlerin hangi çiçeği seyreder.
Elinin değdiği yere kim bilir
Ne sevgi tohumları damlar şimdi.
Benim gözümde firari uykular
Senin saçlarından süzülür
şimdi ne mavi sular.

Bahar mıydı ki senin adın?
Adın düşünce aklıma, mevsimler değişir
akasyalara bürünür tabiat.
Yüreğime kanat çırpar göçmen kuşları…

Yanaklarına konsun bir seher vakti
yüreğimden uçan kelebekler.
Ufuk çizgisinde bu gözler
hep seni bekler.
O mah yüzüne
İstemem değmesin keder
Sen yad ellerde, bense derbeder.
Derbederden öte can çekişiyorum
Beterim beter.
Dirilmem için,
Sen gelsen yeter…