Ne zaman aklıma düşsen kır çiçeğim
Önümde belirir “mestinaz” güzelliğin
Gözlerime yağmur bulutları dolar
Salıncaklar kurar göklere uçardık
Çocuklar gibi şendik kuşlar kıskanırdı bizi
Yanaklarımız da kızıl elma şekerleri
Gökkuşağı altında renklerle yıkandık.
Göğüs kafesimize sığmazdı kalplerimiz
Dik durmayı öğreniyorduk.
Büyürken küçülmemeyi…
Aşkımız ve biz benzemeyeceğiz kimselere
Sen aklıma düşende kır çiçeğim
Hayalleri ırmaklara karışan ürkek çocuğum
Islak kirpiklerinden aşk damlardı
Taç oluyordu başına gelin papatyaları
Kırmızı gelincikler belinin kuşağı
Sevgilerle boy atıyordu yabanda nergisler
Günler aylara yetişti, aylar yılları ezdi geçti
Kalbime işlendin ilmek, ilmek nakış, nakış
Ağır, ağır solan günün sonu alacakaranlık
Umutsuz gecelerin sonu aydınlık sabahlar
Geceleri onaran mimar yarını inşa ediyor…
Biliyorsun içimde ki sana kavuşma savaşını
Kendine ulaşmakla bitmiyor tükenmiyor yollar
Kaç defa geçtik seninle biz bu yollardan
Kaçıncı defadır dönüyoruz vardığımız sondan
Dinmez Er / Çeşme / 2012. 12. 25 /
Dinmez ErKayıt Tarihi : 26.12.2012 11:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)