Huzur vermeliydin
ve göçmen kuşlar gibi uçup gittiğin akşamın akabinde
ve binde bir de olsa görmeliydin gerçeği…
Muzur bir çocuk gibiydin
ve oyunların oyuncak etti sevdiklerini
ve bencilliğin diretti
ve sevgisizliğin kastetti tüm sevgilere…
Hazır artık sensizliğin mükellef sofrası
ve afrası tafrası olmayan birkaç kadehtir kalkan
ve yırtık pırtık
ve yamalı bir örtüdür bizdeki hatıran…
Kayıt Tarihi : 7.9.2018 21:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!