Sen Ağlayacaksın Şiiri - Ayhann Fera

Yenik düşmeyeceğim kaderime
Hep şarkılar söyleyeceğim, hep türküler
Tutup atacağım tüm günahları
Bir uçurumdan
Bu yüzden uçurumlar
Dert ortağım olacak
Kimi zaman kıyısında
Ölümüne sohbet ettiğim
Bir günahkar

Ve sonra…
Aşk nöbetlerine kalacağım
Yalnız sabahları karşılayacağım
Solmuş yüzlerimle…

İşte o zaman soluksuz
Eli kanlı bir günde
Gölgemi salacağım
Hadi git…..

Umutlarım son trenin
Dumanında yokluğa gidecek
Sen ağlayacaksın…
Ellerin üşüyecek…
Sen ağlayacaksın…

Ellerin ellerimi arayacak…
Sen ağlayacaksın…
Gözlerin gözlerime sokulacak…
Sen ağlayacaksın…

Kimsesiz
Diyarlara göçeceksin.
Sokaklar üstüne üstüne gelecek
Sen ağlayacaksın…
Tıpkı bir yabancı gibi
Ölümü gömeceksin
Her akşam ve her sabah

Ben adına ağıtlar yakacağım
Tütünsüz yalnızlıklarıma
Saracağım seni.
Her nefeste biraz daha özleyerek
Çekeceğim seni içime

Ellerin üşüyecek
Sen ağlayacaksın…
Yüzün aydınlığını örtecek
Sen solacaksın
Buğulu camlarda kalacak hüznün
Sen ağlayacaksın…

Bazı penceren açılıverecek
Ateşböcekleri saracak etrafı
Sen unutulacaksın
Yok sayılacaksın
Daha yirmi altısının baharında…

Sorgusuz,ağrısız
Uykulardan kalkacaksın
Ellerin üşüyecek…
Sen ağlayacaksın…

Kara toprak dize gelecek
Sen toprağın olacaksın
Kuru,çatlamış,susuz bir yazın
Bulutlar geçecek üstünden
Sen durup bakacaksın.
Ansızın bir damla, bir damla daha
Kopup düşüverecek sırtına
Sen ağlayacaksın…
Ellerin üşüyecek…
Sen ağlayacaksın…
Ve sonra
Yine aynı şeyleri söyleyeceksin
Hadi tut yüreğim ellerimden