Sen Ağlatan Olamazsın Şiiri - Nebi Ünler

SEN AĞLATAN OLAMAZSIN

İyi akşamlar! İyi tatiller!
Diyerek çıktı arkadaşlar birer birer...
Bir ben kaldım, birde yalnızlığım
Onyediye beş kala kilitleyip kapıyı çıktım
Postanenin denginde Teyfik aradı cep den
Sakarya’dan dün dönmüş,
Dinlenmiş... Israr etti... Evdeyim
Yorgunum, uykusuzum, söz vermeyeyim,
Diyerek kapadım...
Otobüs param yok diyemezdim.

Ayağımın altı sızlasa da!
Yine de basabiliyorum çok şükür.
Hastaneyi geçtim
Solundayım yolun, kaldırım da yürüyorum
Karşıdan gelen arabalar, kornalar, sollamalar
Arada bir yanıp sönen ışıklar
Bazen görünüyor Merkez Sabancı Camisi'nin minareleri
Yerde yeşil çimler, papatyalar, gelincikler
Kenarda yol boyunca, İncir, çam, sıtma ağaçları,
Adını bilemediğim çiçekler ve ağaçlar
Yürümeyi seviyorum
Yürürken unutuyorum acılarımı.
Hayat;
“Doğum ile ölüm arası yürümek” değil mi zaten.

Söz verdim, söz verdim ağaçlara söz verdim
Sen ağlatan olamazsın!
Beni rüzgar ağlatacak. Beni yollar ağlatacak

Dilimin ucuna geliverdi birden
Mırıldanıyorum tekrar tekrar
O ışıklı pırıl pırıl ela gözlerin karşımda
O göle bakıyoruz yine

Söz verdim, söz verdim, dolunaya söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni mehtap ağlatacak, beni hilal ağlatacak

Söz verdim, söz verdim, baykuşlara söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni deniz ağlatacak, beni sahil ağlatacak

Söz verdim, söz verdim, yarasaya söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni çöller ağlatacak, beni serap ağlatacak

Söz verdim, söz verdim, yıldızlara söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni kuşlar ağlatacak, beni bulut ağlatacak

Yurdu geçtim, kavşaktayım
Barajdan inen arabalar, üniversiteye gidenler, gelenler
Solda ……… Kafesinde kahkahalarla gülenler
..........................
Sola Yüreğire akıyor kanal, arabalarda öyle
Sağ kaldırıma geçiyorum benim yönüm güneye
Otobana baka baka yürürken

Söz verdim, söz verdim, Adana'ya söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni dağlar ağlatacak, beni Kozan ağlatacak

Söz verdim, söz verdim, yıldızlara söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni O... ağlatacak, beni U... ağlatacak

Otobanın altında yürürken, köprünün üstünde vızır vızır arabalar
Takır tukur gürültüsü… solda, kışla önünde nöbetçiler
Bakkalın önünde, yine bana şaşkın şaşkın bakan fino köpeği

Söz verdim, söz verdim, Köpeklere söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni çöller, beni güneş, beni venüs ağlatacak

Söz verdim, söz verdim, bir askere söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni Bayrak ağlatacak, beni vatan ağlatacak

Eski barajın Yüreğir tarafına yapılan adını bilmediğim
Sitenin arkasında yürüyorum
Sıtma ağaçları sıralanıyor baraja kadar
Akşam sporu yapan muhtelif yaşta insanlar
Regülatörün üzerinde
Zümrüt yeşili göle bakıyorum, ördekler yüzüyor, birkaç martı
Kapaktan köpük köpük fışkırırken seyhan’ın berrak suyu

Söz verdim, söz verdim, Akdenize söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni Seyhan ağlatacak, beni Ceyhan ağlatacak

Söz verdim, söz verdim, gururuma söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni Dünya ağlatacak, beni Toprak ağlatacak

Söz verdim, söz verdim, ben Yağmur’a söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni Düşler ağlatacak, beni serap ağlatacak

Zinadıma girerken çöküyor omuzum, anlıyorum ki
Benim yorgunluğumun sebebi
Sen değil sana olan aşkımdır
Yalnızlığımı ve seni seviyorum ulan gamzeli
Ayrılık acıda olsa
Beni ayakta tutan sana verdiğim sözler
Ahhh! Ah!
Ya sen olmasaydın, ya sende beni sevmemiş olsaydın

Söz verdim, söz verdim, Gamzelime söz verdim
Sen ağlatan olamazsın
Beni O BEN ağlatacak, beni CEYLAN Ağlatacak
Beni AŞKIM ağlatacak, Beni VUSLAT ağlatacak

Adana, 04.04.08 Yorgun Yağmur