Sen ağlama yar Şiiri - Ömer Karabekiroğlu

Oturuyorum bir deniz kıyısında,
Gözlerim dalıp gidiyor uzaklara.
Deniz kokusunda bile hasret var.
Ötmüyor, sanki ağıt yakıyor martılar.

Sen ağlama yar, Mevsim olmasın sonbahar.
Sen ağlama yar, Umutlarım dalından kopar.
Sen ağlama yar, Hasretin beni de yakar.

Açtım müzik çaları, kulaklığım takılı,
Nasıl ağlatıyorlar yüreği yaralı sazı.
Ah bu türküler hep dertli mi çalar.
Sen yoksun diye gelmez oldu uykular.

Sen ağlama yar, Mevsim olmasın sonbahar.
Sen ağlama yar, Umutlarım dalından kopar.
Sen ağlama yar, Hasretin beni de yakar.

Benim de gözlerime yaşlar doluyor,
Yastığım ıslanmış, yağmur mu yağıyor.
Ah sensiz gecelerim hep boran kar.
Parmak uçlarım donuyor, ama yüreğim yanar.

Sen ağlama yar, Mevsim olmasın sonbahar.
Sen ağlama yar, Umutlarım dalından kopar.
Sen ağlama yar, Hasretin beni de yakar.