Sen ağlama şiir Şiiri - Leylaa Ecrin

🌙 Sen Ağlama

Sen ağlama…
Gidenin arkasından dökülen her damla,
Kalbine saplanan bir hançerin sesi gibi düşmesin yere.
Ben buradayım…
Yaralarınla, kırıklarınla,
Paramparça olmuş yüreğinle bile seni duyuyorum.
Gece yine çöktü üstüne…
Düşüncelerin boğuyor seni,
Nefesin titriyor, ellerin soğuyor.
Ayrılık denen o kara gölge,
Ruhunun tam ortasına çökmüş gibi ağır.
Biliyorum…
“Dayanamıyorum” dediğin o sessiz çığlığın içimde yankılandı.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Sen ağlama…
Sen ağladıkça dünya küçülüyor,
Geceler daralıyor, yıldızlar bile sönüyor.
Birinin giderken sende bıraktığı boşluk,
Her nefes alışında yeniden kanıyor.
Seni bırakan, senin kadar sevmedi…
Seni bırakan, senin kadar yanmadı hiçbir zaman.
Bir omzun yok belki yaslanacak,
Bir ses yok “Geçer” diye fısıldayacak,
Bir el yok kalbini tutacak…
Ama sen yine de ağlama.
Her damlan, seni incitenlere verdiğin cevaptır aslında.
Senin gözyaşların bile masum…
Senin acın bile temiz…

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Aşkın küle dönmüş hâli kokuyor üstünde,
Sözlerin çığlık çığlığa susuyor.
Kalbin bir mezarlık gibi…
Kimler geldiyse bıraktı gölgesini ve gitti.
Ama sen…
Sen yine de kendini bırakma.
Sen ağlama…
Ağlarsan çöker içimdeki dağlar,
Susarsan susar bütün şehir.
Giden zaten gitmesini bilmiş,
Ama sen kalmayı bilmeyi seç.
Kendinde kal…
Kendine kal…
Rabbine kal…

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Ben buradayım…
Yıkık gecelerinde,
Söyleyemediğin dualarında,
İçine akıttığın gözyaşlarında…
Her damlaya şahit, her acına dost.
Ve bil ki…
Her yarana rağmen dimdik durmaya çalışan o kalbin,
Sessizce Rabbinin kapısına dayanıyor her gece.
Sen ağlamasan bile, içindeki fırtınalar biliyor acını.

꧁ঔৣ 00LEYLAA___ঔৣ꧂

Ama unutma…
Gidenlerin bıraktığı enkazın altında kalmadın,
Sadece biraz yoruldun.
Ve ben burada,
Her karanlıkta adını fısıldayan o sükûnet gibi
Yanındayım.
Sen ağlama…
Çünkü senin ağlaman, dünyanın canını yakıyor…