Sen Ağlama, Büyükler Ağlasın Yavrum..!

Açık bırakılan çukura düştüğünde,
Reklam panosu başına geçtiğinde,
Asfalta bırakılan demirlere bastığında,
Sen ağlama, büyükler ağlasın yavrum!

Duvardaki alarmlar çalmadığında,
Yangın dolaplarına su gelmediğinde,
Trafikte itfaiyeye yol kalmadığında,
Sen ağlama, büyükler ağlasın yavrum!

Apartmanda yangın çıktığında,
Çığlıklar ortalığı birbirine kattığında,
İnsanlar çaresiz balkonlardan baktığında,
Sen ağlama, büyükler ağlasın yavrum!

Tatbikatlar göstermelik olduğunda,
Katılımcılara zoraki geldiğinde,
Küçük depremde bile can kaybı olduğunda,
Sen ağlama, büyükler ağlasın yavrum!

Binalar depreme uygun yapılmadığında,
Dürüst esnafın malı satılmadığında,
Bilinçli ilkyardım yapılmadığında,
Sen ağlama büyükler ağlasın yavrum!

İnsanlar kurallara tam uymadığında,
Kazalar bir türlü son bulmadığında,
Gençler, yaşlılar mezara konduğunda,
Sen ağlama, büyükler ağlasın yavrum!

Çalışanın kadri kıymeti bilinmediğinde,
Tedbirlere gereken önem verilmediğinde,
‘Bir şey olmaz’ hastalığı yenilmediğinde,
Sen ağlama, büyükler ağlasın yavrum!
Ağlasın ki, ANLASIN YAVRUM……….!
(09.11.2010-24.30)