Sen Ağlama Annem Şiiri - Bedir Kuş

Sen Ağlama Anne

Hüzünsüz gün geçmiyor,
Ölüm kol geziyor yine.
Acep kara haber kimde?
Endişeli bir bekleyiş hanelerde.

Sen ağlama annem.
Yine gökyüzünde,
Kara kara bulutlar,
Yumak yumak dolaşmakta.
Güneşe engel,
aydınlanmaya ve
barışa engel.
Bilirsin ki;
Kara haber tez duyulur,
Yürekler yanar,
Çiğerler sökülür yerinden,
Ağıtlar titretir gökyüzünü.
Yavrusunu yitiren annem,
Sen ağlama.

« Vatan sağolsun » söylemi
öğretilmişti bizlere.
Ya ölen gençler.
Kim verecek bu gençlerin hesabını?
Ama anneler tutsun yasını,
Kolay mı büyütülür gençler?
Daha gençliğini doymadan
Versinler kara toprağa.
Sen ağlama annem,
Sen ağlama.