Ölürsem sevgilim sakın ağlama
Çok mutlu yaşadı mutlu öldü de
Kumral saçlarına kara bağlama
Temiz aşkı bana miras kaldı de
Bana sevgisini sebil ederdi
Benim kara gözlü meleğim derdi
Kumral saçlarımı okşar severdi
Sıcak öpüşleri kızıl güldü de
Aşk peşinden koşmuş koşmuş yorulmuş
Taşkın sular gibi coşmuş durulmuş
En sonunda bir ahuya vurulmuş
Benden önce gönlü kurak çöldü de
Ferhat gibi dağlar delip yol bulan
Mecnun gibi çölden çöle savrulan
Kerem gibi aşk odunda kavrulan
Yangınlardan kalan kızgın küldü de
Dizini döverek ağıtlar yakma
Gidiyorum diye boynunu bükme
Taze mezarıma gözyaşı dökme
Yalnız benim kollarımda güldü de
16 ARALIK 2024-MALTEPE-İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 16.12.2024 22:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!