bir dramdı o gözler
hiç gülmedin hep ağladın
ben bakamaz oldum yüzüne
sen ağlarken
göz yaşların suratından değil
benim çiğerime akıyordu
ağlama diyemedim hiç
gücümde yoktu zaten
her ağlaması çiğer yakıyordu
kalbim param parca oluyordu
ağlama diyemedim hiç
bir kez olsun gülerken göremedim
hep açılar içinde umutsuzdu
bende o açılarla yaşıyordum kendi içimde
her ağladığında bir umudum daha yıkılıyordu
ona ağlama diyemedim hiç
ne benim bir umudum kalmıştı
nede onun bir umudu
hep ağlıyordu o
şu kahbe dünyada
hiç ağlama diyemedim ben ona
nede diyecek gücüm vardı
ne göz yaşlarını silebildim
nede göz yaşlarını dindirebildim
ssen ağlama diyemedim hiç
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kursat Çiko](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/08/sen-aglama-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!