Ezildiyse beden ve ruh varoluşun boşluğunda
Kaybolduysa sende akıl neonların ışığında
Bil ki kendinde değilsin
Sen eğilme bırak gökyüzü eğilsin
Kalıyorsan tek başına karanlığında gecenin
Sen üzülme kaybolan mehtap üzülsün
Fırlat okunu yayından seyret yıldızlar çözülsün
Haykırarak çılgın gibi aşkı ararken yüreğin
Kaçıyorsa eğer senden
Sen ağlama bırak bulutlar ağlasın
Çal sazını söyle nağmeler inlesin
Dök içini yaralı kalpler dinlesin
Belli ki sen benimlesin
Kayıt Tarihi : 15.6.2006 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Görgü](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/15/sen-aglama-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!