21 Ekim 1981 - 09 Eylül 2019
Yaşamın tam ortasında, her içinde ve herşeyin uzağında,
en merkezinde ve en çevresinde,
bakışında ve uzaklaşışında, bir nehrin içinde boğulmaktasın, ama bir o kadar kurumaktadır için,
ışık gözlerini her ne kadar yakarsa da, karanlık doldurmuştur hücrelerini korkuyla.
Çelişip durdum geceleri,
ve alt kimliğimle boğuştum kaybetmemek için onu,
ama kimi sessizliğiyle, kimi yüzüyle uzaklaştı,
ve ben hep kendimle kaldım, ve boğuştum onunla...
Kendinle bogusmaya....siir yazmaya devam...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta