Sen adam olmazsın Şiiri - Beşir Çitak

SEN ADAM OLMAZSIN

Bir gün her şey geride kalır
Bir çok şeyi hatırlamazsın bile
Çocukluk arkadaşlarını isimlerini unutursun
İzi silinir dizlerindeki tatlı yaraların
Pantolonundaki yamanın rengini unutursun
Ve yorulur bakışların geriye bakmaktan
Simsiyah bir sis kaplar gözlerini
Usul usul ağlarsın

Bazen yalnızlığı yaşarsın en dibine kadar
Yüreğine çaresizlik saplanır kanarsın
Biten günün yaprağını koparırken takvimden
Ellerin titrer umutsuzluk çöker omuzlarına
Herkes bir yabancı olur, kimseyi tanımazsın
Öylece bakarsın yoldan gelip geçenlere
Geceler uzar ağırlık çöker göz kapaklarına
Usul usul ağlarsın

Geride kalır dalyan duruşun, deli dolu genç telaşın
Bir merhaba beklersin kimden olursa olsun
Can ağır gelir ihtiyar bedenine
Yaralı yaralı bakarsın uzayıp giden yollara
Hiç bir dil anlatamaz halini bilirsin
Felçli bakışlarla çaresizce etrafına bakarsın
Yıldızların tek tek kayar gökyüzünden
Usul usul ağlarsın

Düşmedin bir güzelin deli sevdasına
Elini tutmadın, okşamadın memleket saçlarını
Avuçlarına bir bebeğin yumuk elleri değmedi
Mavi bışından öpmedin ürkek bir çocuğun
Ne yaşadın ki sen ne gördün ki
Şimdi sığınırsın hayatının geçmiş boşluğuna
Adım adım yaklaşıyorsun sona doğru
Usul usul ağlarsın sen adam olmazsın