Sen'A Şiiri - Aydın Kansıray

Sen olmasaydın;
Aşkın bukadar Yüce olduğuna inanmazdım

Sen olmasaydın,
Yaşamın anca sevdiğin insanla oldugunda,
tam yaşandığına inanmazdım.

Sen olmasaydın
Sadece davam için değil,
Sevdam için de ölebileceğime inanmazdım.

Sen olmasaydın,
Önüme dağ gibi dizilen engelleri,
Aşıp bir ovaya çevirebileceğime inanmazdım.

Sen olmasaydın,
her sabah uyandığımda,
Beni hayata bağlayan umutlarım olmazdı.

Sen olmasaydın,
Yaşamın sibirya soğuğunda beni ısıtan,
Bir yorgan gibi üzerime örttüğüm hayalin olmazdı.

Ve sen olmasaydın birtanem,
Sana adanmış Çalınmış bir gençlik,
Doğa renklerini göremeyen Körelmiş gözler,
Her alışımda ciğerime batan nefesim,
Bir zamanlar üzerine titrediğn,
Bugün paramparça ettiğin yüreğim olmazdı.

Tut ki aptallıktı seni sevmem
Tut ki Yüreğine davet edip
Ve yüreğinde darağacına çektiğin BEn,
Bir hayaldim, yalandan bir senaryonun
Küçük bir rolünü oynayan Misafir sanatçıydım.
Peki Neden bugün yokluğuna tutuklu kaldı gençliğim.
Neden renklere Kör,
Sevgilere duvar oluyorum.
Neden kalbimim tam orta yerinden
Seni Seviyorum nidaları kopuyor.

İşte Sen olmasaydın
Tüm Tarihi tutsaklıkla geçen bu kent te,
Bende sana tutsak, Hapsolmazdım.

Sen olmasaydın,
Bu Şiirim olmazdı...