Sen Şiiri - Murathan Turk

SEN; düşüncelerime sığmayan düşüncelerde, her elimi uzatıpta erişemediklerimde,
Yüreğimde, kalbimin en güzel yerlerinde…..

SEN; uçan bir martının yaralanmış teninde, bir bal arısının iğnesinde, yağmurda yolunu
Kaybetmiş bir kum tanesinde..

SEN; baktığım her yerde…

SEN; aldığım her nefeste yaşıyorsun…

SEN; sınırsız aşkımın yasaklığında, yaptığım hatanın ve aşkına düşmekle düştüğüm en büyük
Hatanın vebalinde yaşıorsun…

SEN; uğruna yeminler edip sevgimin büyüklüğünde alevlenmiş aşkımın, toprağa karışmış
Küllerinde….

SEN; doğduğumdan beri, dünümde, bugünümde, yarınımda ve hatta ölümümde…

SEN; varoluş sebebimde…

SEN; düşüncelerimde yaşıyorsun, düşüncelerime sığmayan düşüncelerimde

SEN; arkasında ne olduğunu bilmediğim bulutların ardında, ölümsüz duyguların çılgınlığında
Şarkıların hıçkırık karışmış melodilerinde, şiirlerin anlaşılamayan yüzlerinde, bir
Caninin kan kokan ellerinde…

SEN; yaşadığım alemin en gizli köşelerinde yaşıyorsun….

SEN; görkemli hayatların acımasız yanlarında, ilkbaharda açan, sonbaharda sararan narenciye
Çiçeklerinde, azgın dalgaların vahşiliğinde, uçsuz bucaksız çöllerin öldüren ateşinde

SEN; bedenimde yaşıyorsun, damarımdan süzülen yarı donmuş kanımda, can çekişen
Canımda, en bilinmeyen yanlarımda, sen düşüncelerimde yaşıyorsun…

SEN; anılarda, bir sonbahar rüzgarında avuçlarıma dökülen sararmış yapraklar gibi
Dökülüyorsun toprağa…

SEN; yağmur gibi damla damla birikiyorsun, her geçen gün daha fazla…

SEN; umutsuzluğumda yaşıyorsun, her olur dediğimin olmadığında, her kendimi arayıp da
Bulamadığımın sabahında….

SEN; düşüncelerimde yaşıyorsun, duygularından hiç taviz vermeyen bir rahibenin göğe
Açılmış avuçlarında

SEN; B E N İ M Y Ü R E Ğ İ M D E Y A Ş I Y O R S U N