Sen Şiiri - Ayşe Tosun

Sen
Kara ayaz kışta, Doludan,
Bora fırtınadan sonra yüreğime yağansın
Denizlerin çıldırdığı, göklerin morardığı,
Masmavi üstünde yatılansın
Sen sen…
Uykusuz gecelerde,
Odama gelen sohbetimsin
Yalnızlıklarımda yoldaşım,
Gizemli anlarda sıcacık gün ışığımsın
Sen evet sen…
Susuz toprakta biten çiçek
Çölleşen yürekte vahasın
Yangınlarda köpük,
Sönmeyen özlemde hasret
Hüzünden sonra güldürensin
Sen..
Güz güllerinde açan
Yediverensin
Kar düşen saçlara dokunan ellersin,
Üşüyen yürekte kıvılcım,
Ağlayan gözlerde inci
Atan cevahirde sevgi
Özleyen dudakta buse,
Duyduğum seste ezgi
Unuttuğumda sevmeyi
Yüreğime gelensin
Evet sen sen
Dokuz Nisan
Akşam kızıllığında anana gülen
Ağustos Ayında bana doğansın…