Yanardın karanlığımda ay ışığım,
İçerdim hayalini tavşan kanı. Sen yokken de vardı zeytin gözlerin. Ellerin, sıcak ellerin şefkatle tutardı ellerimi. Sabah uyandığımda görürdüm ışığını. İçimi ısıtırdı bakan gözlerin. Sarardı varlığın ruhumu bütün. Yeniden doğardım ben sana tutkun. Yeniden aşık, hayatla barışık. Büyürdüm yeniden sen yokken senle. Bilirdim sen de benle. Mesafeler olsa da arada mille.
Bir sen var dünyada bir de ben senle.
Kayıt Tarihi : 19.2.2024 18:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!