Sen Şiiri - Selcuk Arısoy

Sen

Kaybolup gitmişken ne aradığımı bilmeden aradığım şeylerde,
Vazgeçmişken özleyip, hayal etmekten bile,
Ve bırakmışken kendimi iç boşluğuma,
Alıp götürürken beni her bardakta boş vermişlik,
Sen çıktın karşıma...
Kalbime, aklıma, ruhuma seslenip:
“Ben geldim” derken varlığın,
Varlığım, çoktan almıştı yokluğu, sindirmişti içine.

Bir kıvılcım hesabı, yakınca bakışın içimdeki aşk ateşini,
Savurdum geçmişimdeki günahlarımın küllerini.
Sen kokan yollara vurunca kendimi,
Ardında huşu ile kıyama duruyorken açtım gözlerimi.

Kesip dünya namına tüm ilişkilerimi, giriyorken ummana,
Sevdiğimde, sevdiğimizi görüp varıyordum huzura.
Sonra getirince tüm lezzetleri acılaştıran ölümü aklıma,
Susturup kalbimi, büküyorum boynumu,
Akıtıyorum keşkeleri, damla damla.