Boza bulanmış dalgalı ağaçlar,
Sis perdesinin arasında seni arar
Ve kovuğuna gömer tüm anılarını,
Özlem yaşları döker esince maziden rüzgar.
Sen ilk baharsın çünkü,
Senin nefesin bile öykü,
Seninle filizlenir tüm canlar,
Kelebekler bir ömür bekler gülüşünü.
Ah o gözyaşların yok mu?
Gözyaşınla söner ateşten tamu,
Gülmediğinde evren nefessiz kalır,
Aylarca gülmeni beklerim tutup soluğumu.
Sen güldüğün soluklanır tüm cihan,
Her adımında bir kez daha durur zaman;
Gelişin ilk, gidişin son bahar
En büyük armağan yanımda kalman,
Çünkü sensin beyhude gönlüme can katan
Kayıt Tarihi : 1.3.2025 23:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!