Sen Şiiri - Hasret Sayınta

Sen! Hem yakın hem uzak olanım.
Nerede olursan ol,
Soluğumu hisset ellerinde.
Ne çok kıskanır oldum.
Gölgenin düştüğü her bedeni.
Gözlerine haram kıl, gözlerimden gayrısını.
Sana sensizliği anlatamadım hiç.
Senin kalabalıkların,
Benim çoğalan yalnızlıklarım vardı.
Benim ardından izlerini topladığım,
Senin o hep gidişlerin vardı.
Uyuduğun odalar mâbedim oldu.
Bensiz varolduğun her mekan,
Zindanım oldu.
Tenini aydınlatan güneş düşmanım oldu.
Ben seni yürüdüğüm yol bildim.
Sen beni sokağının masalında unuttun.
Ördüğün duvarlar üzerime yıkıldı.