Sen Şiiri - Zehra Efe

Eski kilim koksun yuregim
Her motif islenmis ilmik ilmik koselerime
Efil efil essin ruzgar
Bir buhran coktu yine icime
Sanki terk etmisim vatanimi
Cabam var hararetliyim
Ama irak olmus her bir yerim yurdum.
Savruldukca savruluyorum.
Tutunmaya calisiyorum.
Tutunamiyorum.
Aranmayan,bulunamayan faili mechullerdenim.
Insanlar goruyorum karmasik, saskin.
Varlar ama olurcesine.
Sogudu artik sozlerim.
Ateslenmiyor artik goz bebegim.
Dokuldu umut kirpiklerim.
Neydi beni uyandiran alev.
Kullerimden yeniden doguran sebep.
Nesin ki sen???