Sen Şiiri - Durgam Özer

Sen ayrılık göz yaşları dökmedin bilemezsin
Bilemezsin karanlıklar boyu kopan şarkıların
İçimden neler alıp götürdüğünü insanın…
Dudaklarını dişlerinle kanatmadın ki sen
Gemilere, uçaklara, arabalara öfke duymadın ki
Kanla sevgi birlikte akmadı ki yüreğinden
Duymadın ki içinde ağırlığını soğuk taşların
Her yağmur bende yağar şimdi
Her fırtına bende çıkar bilemezsin
Ve her gün ölürüm ecele garez inat
İnsanlar benden uzaktır, evren benden uzaktır
En güzel düşlerim, kabuslara boğulur
Anlarım ki, sevmek bana yaşamak kadar yasaktır
Sarhoşlar niçin içerler, deliler niçin delidir
Sen bilemezsin: gecelerin mut yarınlara gebedir
Gözlerinde en güzel baharlar ışır
Yaşayamazsın benim yalnız kokan kentlerimde
Güneş bile düşman bakışır
Üzülür, ağlarsın, gülemezsin, sevinemezsin
Kurumuş sevgi yaprakları dökülür gönül bahçesine
Sevmek bir ağıtsal türkü olur, sevemezsin…