Sen... Şiiri - Nurgül Demir

Geceye ay düşer içime sen...
Varlığın ateş misali yakar benliğimi...
Bir bilsen bendeki seni...
Bilsen de gelebilsen..
Uslanmalı ve durulmalı insan..
Durup dünü'ne bakıp bugünle kıyaslamalı ve yarını beklemeli ki..
Gece uykuya yatırdığı düşleri sabah seheri ile uyandırıp büyütebilmeli..
Büyütmeli ki umut olsun yarınlara...
Çiçekler açsın ömürlere...
Ömür dediğin  göz açıp kapatmak arası an
Dünü yaşayabildin, bugün varsın, yarın muamma...
Sevmeli insan önce kendini...
Sevebilmeli yaradan dan ötürü herşeyi..
Kabullenmek sevdayı ve sevdanın açtığı yaraları...
Sonra oturup düşünmeli ve şükretmeli
Karanlığın ardından ışığa kavuştuğuna...
Sabretmeli ve beklemeli mucizeleri...