Bugün yine biraz sendeyim biraz senin dışındayım
Karanlığıma gömüldüm, kendime hapsoldum
Açsam içimi belki kan ağlar, belki de biraz da sen...
Dokunsam karanlığıma aydınlığım olursun
Birlikte var olmak ya da birlikte yok olmak
Araftayım! sonu olmayan bir düzlemde
Son çıkışım olur, gözlerinin ışığı
Damarlarımda dolaşan ve beynime vuran aşkın izleri
Seni de yakar beni de...
İçime kapatmış derin bir duygu maratonu
Kansız bir yara gibi, acısız bir ızdırap
Devleşir, kabarır içimdeki sen...
Bir asi rüzgar misali sağa sola savurur
Derin ve dingin bir akarsu yatağı misali
İzleri kalır bazı yaraların, silinmez bir iz gibi...
Kayıt Tarihi : 26.2.2022 16:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!