Sen Şiiri - Alperen Yılmaz

Gökyüzünün pasteliydi gözlerin.
Tuvale vurulan en asil renk sen…
Gizemli bir gösteriydi gözlerin.
Büyülü mehtapta saklı ahenk sen…

Parıldayan siluetin mucizem…
Gün doğmadan aydınlanmaz bu gizem.
Methetmeye çabalıyor her dizem.
Öyle ki sevdası Leyla’ya denk, sen…

Şu ufuklar neon kaplı bir hülya.
Beni senden koparacak değil ya…
Keza, aşkın savaşmakta ehil ya;
Kalbimde kuşatma, ruhumda cenk sen…

Duyguların sirki olmuş lağımlar.
İspata muhtaç bu hissi doğumlar.
Ve gözünde öngörülmez düğümler…
Sevda sanatında makbul mihenk sen…

Bütün bu merasim aşkın içinmiş.
Gece hilal, gündüz güneş bekçinmiş.
Alacakaranlık işbirlikçinmiş.
Mezarımda filizlenen çelenk sen…