Kaldırımlar..
Hiç alışamadı sensizliğe
Ben patikaları papatyaların beyazına dolayan
Gözlerini sevmiştim
Adım yeter yalnız akan hüzün çeşmelerine
Ellerin yanımda olsaydı tasalanmazdım
Karanlığı ışığıyla içen yıldız mıydın?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta