Sen Şiiri - Dilan Gürbüz

Sen;
uykusuzluğum,
Karanlığıma dökülen ay ışığı.
Ben;
yolunda bir yolcu,
yorgunum sana...

Neredeyim ben,
çöl müdür burası?
Ey suyum!
Kaynağın nerde, yağmur mudur mayası?
Denizin hoyrat, denizin dalgalı,
ben kırık yelkenimle açıldım sana.
Yakma limanlarını,
varsın yanaşmasın gemilerim kıyına...

Bir serçe küsmüş dalına,
yaprağını döktü diye.
Ben sana çiçeklendim,
dikenden sayma beni.
Üzülmesin taze açmış yüreğim

Ben bir seyyahın kalemiyim,
vurmaz mı düşlerim şehrine?
Aç bırakıyor hayallerin beni,
sana doymak için yürüyorum.
Adınla başlıyor dualarım,
Gökyüzüne senden bahsediyorum...