İSTANBUL Bakırköy
birzamanlar güneşimdin,
ta ..kemiklerime kadar ısındığım,
mutluluktun,
kana,kana içtiğim.
kalemdin elimde,
kaderimi çizdiğim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sevda'nın,aşkın,ve güvenmişliğin ince ince işlendiği nakış nakış döküldüğü enfes bir şiirdi okuduğum.Yüreğine sağlık,tebrik ediyorum yazan usta kalemi...Selam,sevgi ve saygılarımla.
"Ölümüne" diyecektiniz sanırım...
Bu kadar sevmemeli bence...
Ne olur ne olmaz...
Hani kim öle, kim kala gibi...
Sevelim de...
Ölümüne değil... "Yaşayabildiğince..."
Çünkü "emdir, ilaçtır" sevgi...
Şıktı şiir..
Tebrikler Değerli Şaire..
Hiç kimsenin kafesine
Koyamayacağı bir kuş..
Kaçmasını öylesine
Uçmasını böylesine
Unutmuş.
Bir insan sesine
Gelip konmuş
şimdiyse,
bir hançersin,bağrıma,
hasret diye soktuğum.
suskunluğumun dili olmanı seviyorum...
Her şey değişiyor,hiçbir şey değişmesede...hiçbir şey olmuyor,her şey olurken...der gibi.
Güzeldi..sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta