SEN
Sen, sen, sen.
Deme sen.
Sen bir gül destesinde gül iken,
Ben de sen.
Sende ben var iken,
Her şey içten.
Her şey yürekten.
Koklarken gülün can evini,
Batsa da eline diken,
İnlesen de bu acıyla,
Yansa da canın,
Ne çıkar?
Sen bu acıyla,
Bu mis gibi kokuyla,
Mest iken,
Söyle be sevgilim,
Kanlar içinde kalsan da ne çıkar.
Attila Bozoglu
Kayıt Tarihi : 3.2.2020 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!