Sen Şiiri - Erol Aslan 2

Uykusuz gecelerimde,
Dört duvar arasında;
Ordan oraya çaresizce savrulduğumu
Senin uğruna kan gölüne dönen
Gözlerimin umutsuz bekleyişini
Yüreğimin alev alev yanışını
İçimdeki kopan fırtınaları
Sen göremezsin
? SeN?
Senden habersiz,
Göğsümde sakladığım resmindeki;
Gözlerine bakarken çektiğim acıları
İyiyim derken her hücremin acıdığını,
Boğazımda düğümlenen hıçkırıklarımı,
Bana bir adım geleceğini bilsem.
İnan tekrarı olmayan.
Bu dünyada;
Senin için yaşadığımı,
Senin için ölmek istediğimi
Sen Bilemezsin...
? SeN?
Yine bu günde güneş sensiz
Doğdu üzerime;
Yine seni düşünüp durdum.
Sen benim solyanımda;
Açılmamış bir gül goncası,
Seni dalından koparana
Sana el uzatana
İçimde Lanet okuduğumu
Sen anlayamazsın...
? SeN?
Sen senin mutlu olduğu bilirsin.
Sen aşkın sana yakıştığını düşünürsün.
Sen dünya sana yaratıldığını sanarsın.
Oysaki;
Zaman geçtikçe bir yanının eksik,
Solyanının paramparça dağıldını,
Bensiz mutlu olmadığını,
Beni kaybedince anlarsın.
Ah edersin ama; boş
Zamanı geri getiremesin.
Bana yaşattıklarını bir bir
Yaşama dileğiyle hoşçakal
SeVDiĞiM
? SeN?