Sen...
Dünya denen çöp yığınında
Güzeller güzeli bir kedi.
Daha tertemizsin,
Sanki melek eli değdi.
Sen...
Koca evrenin içinde
Sonsuz yıldızların
En parlağısın.
Lâkin seni göremiyorum.
Yine benden uzaktasın...
Boşver, artık alıştım.
Benden uzak da olsan
Seni yine seviyorum.
Sen...
Kim bilir,
Uğrunda kaç kalem eskidi?
Cümle âlem sever seni.
Böylesine bir güzele
Kalbini veren
Tek ben olamam, değil mi?
Kayıt Tarihi : 22.7.2019 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Reddedilmenin acısını sindirmenin ardından çoğunluğun yapacağı gibi sevdiğimi uzaktan, hissetmesine müsaade etmeden sevmeye başladım. Bu kararımın da kötü olduğunu düşünüyorum ama, biliyorsunuz, vazgeçemiyorum. Bu şiirimde de o koca aşktan kalakalan korları kullandım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!