SEN
Sen yoksan eğer sımsıkı yumarım gözlerimi.
Karanlıktan korkan küçük çocuk misali, kaskatı kesilir içim,
İnan gündüzüm geceme karışır,
Hayalinin peşinden koşarım hep.
Seninle geçen her anımı,
Kaf Dağı’nın ardındaki ustaya çerçeveletip yüreğime asarım.
Sesindeki büyü ile Kaf Dağına Zümrütü Anka gibi uçarım.
Sen olmasan da hayalinle hasbihalleşirim.
Zemheri soğuklarında ayazını kıran güneş, çatlak dudaklarında katre olurum.
İçimi her çekişimde, Sanki hayalini solurum.
Bir damla göz yaşın aksa, Kendi ateşimde yanarım.
Ayağın taşa değse, Uykuyu kendime haram sayarım.
Aramızdaki bağ, çöken zifiri karanlık
Sonu sensiz ve sessiz gece...
Alaca karanlıklarda bana kalacak,
Yine acı, hep acı.
Senden miras, şu küçük hatıranı
Yine de ömrüme minnet sayarım.
Hayalini bile kendime, bir nimet sayarım...
Kayıt Tarihi : 4.6.2019 19:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!