Halime bakıp da gizlice gülme
Beni bu hallere getiren sensin
Varsın aksın! Şu gözyaşımı silme
Mıh gibi beynime oturan sensin
Karanlığa esen sevda yeliyim
Kelimenin mana üstü diliyim
Bu aşkına karşı tam bir deliyim
Aklımı başımdan götüren sensin
Büyük bir denizken yere çekildim
İçleri boş hülyalara takıldım
Sevin artık! Düştüm işte, yıkıldım
Beni bu hallere getiren sensin
Aynalara düşen resmime şaştım
Sığmadım kendime boşluğa taştım
Rezil olup tellal diline düştüm
Şu yağız ömrümü bitiren sensin
Bazen manalarda, bazen sırdayım
Bazen hayırlarda, bazen şerdeyim
Kul Seymani der ki bilmem nerdeyim?
Beni benden alıp yitiren sensin
21 Ocak 2006-İstanbul
Kul Seymani
Ömer Kara 2Kayıt Tarihi : 31.3.2019 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!