Sen Şiiri - Ali Erden

Binlerce kez reddedilmenin pişkinliği var bende
Sevsen neolur sevmesen
Koyarmı sandın
Karamsarlık neymiş
En çıkmazından
utangaçlığın ta kendisiyim ben
Dört bir yanım sensin
Üstüme tüm yalanlarınla gelsen ne yazar
Vız gelir tırıs gider
Daha ilk bakışımda
Reddedilmeye alışkınım
Kitabını yazdım
Sevilmeden sevmenin
Onca zahmetin
Kara sevdasını yaşadım
Hiç halimi sevilen anlar mı
Getir şu kara saçlarını
Boynuma geçir
Ister boğ ister kır boynumu
Yeter ki son nefesimi
İsli dağların ardındaki kardelenler gibi
Masum tenine yaslayasım geldi
Ne bir söz söyle nede yüzüme bak
Oracıkta donarak ölüvereyim
Çoktan ölmüş olmanın
Farkına bile varamadan
Çöl sıcakları gibi kavrulayım
Küllerimi savur nefesinle
Dört bir yanına dağılayım
Başkası için ağlarken
Bırakda bana ağladığını sanayım
Sonra kalk ve yürü
Yürü ki son kez küllerimle
Sana doyasıya bakayım
Buralarda bir söz var bilirmisin
Allah seveni bir birine yazarsa
Aşıkları nasıl seyredecek
Son bir defa ellerini aç yana
Havadan süzülürken dokunayım
Doyamadım ki
Bırak kollarına sokulayım
Sen irkil iğrenir gibi yap
Ben gülümsedin sanayım
Ölüyorum ya ölümsüzlüğü
Tamda bu sanayım
Yaslan arkana sen bekle sevdiğini
Ben düşeyim ayaklarının altına
Farkına bile varamadan
Sarılırken elin adamına
Sen değil de
Üstümdeki dünya alem var sanayım
O vakit öylesi bir kum tanesi
Bir korda tutuşmuş dal gibi
Sen,Sen SEN diye yanayım.