Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Sen: Yeşil ekinsin, sen beyaz gümüş..
Sen: Mavi denizsin sise bürünmüş...
Sen: Sevda sırrının düğümlerisin.
Sen: Her güzelliğin canlı sergisi
Sen: Kalp yarasının em'i, sargısı...
Sen: Benim dileğim, Hakk'ın vergisi..
Sen: Gönlümde saplı aşk hançerisin.
Sen: Koyu gölgesin yaz sıcağında
Sen: Olgun meyvesin dal kucağında
Sen: Korsun, alevsin aşk ocağında
Sen: Gadir Allah'ın şaheserisin.
Sen: 'Ben'sin, gel gör ki ben 'sen' değilim
Sen: Benim düşüncem, ruhum ve dilim
Sen: Benim gözlerim, ayağım, elim...
Emin ol, sen bana benden berisin.
(Dosta doğru)
Abdurrahim KarakoçKayıt Tarihi : 13.10.2000 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Merhum Şairimizi severim ve zaman-zaman şiirlerini okurum.
Ancak yukarıda ki çalışmayı hiç beğenmedim. Usta Şairler
böyle tekerlemelerden uzak durmalıdır. Çünkü Ustaların her
nesil ve yaş gurubundan okurları vardır. Özellikle yeni nesli
sorumsuzluğa ve kuralsızlığa teşvik eder...
***Yattığı yer hurişan olsun***
TÜM YORUMLAR (45)