Sen Şiiri - Anıl Çelik

Sen Güneştin, gölgeydim ben
Düştüm ışığına yok oldum
Sen nimettin, açtım ben
Düştüm aşına Tok oldum
Sen berekettin, azdım ben
Suyuna sızdım çok oldum
Sen avcıydın ben avare
Oturdum yayına ok oldum

Sen rüzgardın, ben kuru dal
Düştüm önüne toz oldum
Sen ıraktın, ben buralı
Koştum yolundan, uz oldum, buz oldum
Sen denizdin, ben kimsesiz
Daldım dibine tuz oldum
Sen mevsimdin, ben hevesin
Tutundum sana güz oldum

Sen kalemdin, ben alem
Akladın beni satır oldum
Sen rahmettin, ben günahkar
Dokundun bana yatır oldum

Velhasıl,
Sen duaydın, ben avuç
sen yoldun ben papuç