Ey fâni sevgili!
Mecnûn'un olup da severken deli,
Vefâsız boynumu bükmedin mi sen?
Ardından gözümün durmadı seli,
Yanağımdan yaşı dökmedin mi sen?
Sebep olmadın mı yâr karamıza?
Tuz bastın dâima gör yaramıza!
Su sızdırmadın mı hep aramıza?
Ayrılık tohumu ekmedin mi sen?
Sevmenin bedeli çileymiş meğer,
Aşkla her ızdırâp dünyaya değer;
Birazcık sevseydin gelirdin eğer,
Hayâllerimi de, yıkmadın mı sen?
Dünyânın süsüne, zevkine saptın,
Vicdânsız! Allah'a böyle mi taptın?
Gönlümle oynadın, eğlence yaptın,
Kalleşçe hançeri sokmadın mı sen?
Aşk zinciri taktın, nasıl gezdirdin,
Cilvenle canımdan bile bezdirdin,
Mecâzınla sağol Hakk'ı sezdirdin,
Allah'ın Aşkıyla yakmadın mı sen?
Tarsûsî koydurdun benim adımı,
Şiirden söylettin bütün yadımı;
Kaçırdın hayattan inan tadımı,
Ocağıma incir dikmedin mi sen?
"Adem KAÇAR - 14/03/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 14.3.2018 09:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!