Sen Şiiri - Osman Ceylan

Aşk vadilerinde penceresiz kaldım.
Bakmaktayım şaşkın ve âvâre... Lâkin,
Ne bir şey gördüğüm var ne de bir şey düşündüğüm
Ne bir adım ileri gidebiliyorum, ne de geri dönmek mümkün.
Koskoca bir hiçliğin ortasındayım.
Ne yana baksam sen varsın her yanda senin hayalin...
Tüm kapılar sana açılır tüm yollar sana çıkar.

Aşka sensin diye bakıyorum, seni aşkla seviyorum.
Ne güller anlatır seni ne de bir başkası...
Belki tüm baharı toplayıp getirmek lazım.
Tüm kokuları bir bir toplamak...
Çünkü, bu yalan dünyayı sensin cennet yapan.
Ve sensin bu değersiz varlığa anlam katan.