Sen Şiiri - Nergiz Bakıroğlu

Sen deyince düğümlenir dilim ...
Yutkunamam , konuşamam
Nefesim tıkanır ,adım bile atamam
Çökerim bulduğum ilk ağaç gölgesine
Kazırım baş harfini gövdesine ...

Yokluğun ;yurdun en köhne kasabasında ..
Güneşin en tepede olduğu yaz sıcağında,
Ayazım, kışım,
Saçlarımı ,yüreğimle, yaprak gibi savuran fırtınam, soğuğum...
Ve çatım, gök yüzü ,yıldızsız karanlığım, sığınacak, kovuksuzum ...
Varlığın..
sıcak kahve eşliğinde sonu gelmeyen, okudukça bitmeyen şiir ...
Sen hiç olmadın ki ,
İle başlayan var ile yok arasında süren nağmeler ...

Seni anlatabilsem seni ...
Düğümlenmese mesela boğazımda cismin ...
Aklımdan uçup gitmese sözüm ...
İçimde yankılanmasa ismin ..

Kalemi tutabilsem mesela ...
Kırılmasa bileklerim ...
Kaçışmasa zihnimden hücrelerim...
Çocuk olsa koşsa ... haykırsa...
Tutup saçlarından, getirse seni bana ,kelimelerim ...
Tavana bakınca canlanmasa siluetin ...
En ıssız anımda çınlamasa kulağımda sesin ...
Dursa atmasa ya, yanında kalbim ...
Zaman geçmese ...
Tepem karıncalanmasa
Düşüncelerim kaçışmasa ,
Belki seni anlatabilirdim seni ...

Ben kelam ustasıyım 'sanırdım'
Yazabilseydi kalemim seni
Anlata bilseydim kutupların söndürmediği ateşimi ...
Sende kayar mıydın gökyüzümden, yıldız misali ...

Her yüzde aradığım yüzün ,
Her tende aradığım kokun ,
Her bakışta sığındığım gözüm !!
Can özüm... İlk sözüm ...
Her bişey sende kördüğüm...

Sokak çocuğunun yüzündeki gözü yaşlı masumiyetim..
Evladını bağrına basamayan yüreği yaslı anne merhametim
En nü gecede yanan mahremiyetim..
İçime çekip ,bırakmaya kıyamadığım Nefesim ..
Ezanı bekleyen oruçlu nefsim..

Nice aşıklar bilirim küle dönen ,
Sen benim savuramaya kıyamadığım külüm...
Ben ise senin naçizane bir kulun ...

Geldin ya ;
Sıyırdım ölü toprağı..
Çürüyen yerlerimi söküp attım ...
İkinci bahara Son kez çiçek açtım ...

Gitme
Son cenazeme, sen kıldırma namazı..
Toplama başıma koca gözlükleri takan acımız büyüktür tayfasını ..
Son küreği sen sallama üstüme
Gitme

....
Son olsun bu limandan kalkan ,
Son sefer...
Rotamız aşka ,aşkla
Ne sen git ,ne ben döneyim yüzümü sensiz karanlığa ..
İlacım ol, En çare bulunmaz hastalığıma ...
Kırma sana koşan bacağımı
Bırakma beni bana ...
Yalanların kol gezdiği ,karanlık ,ara sokaklara...
En doğrum ol mesela ...
Ben yoluna secde edeyim ...
Her rükûa adınla eğileyim ..
Aynam ol ,kendi yüzümde seni göreyim ...
Yüzünü dön bana ,
Gülüşünle sevişeyim...