Sen Şiiri - Servet Kaan Güldü

Belki de boğazında düğümlenen yutkunamama sebebiydin sen
İçimde kimselerin bilmesini istemediğim bir sur
Yüreğimin mezarlığına defnettiğim, en güzel hüznümdün sen
Dinmeyeceğini hissettiğim bir nisan özlemiydin sen

Uyumadan önce dinlemek istediğim, en güzel şarkıydın sen
Bu sevdanın yönetmeni ben, senaristi sen,
Okuduğum en çarpıcı cümleydin, hani biranda hayatımızı değiştiren,
Bir kitap okudum,hayatımda her şey değişti dedirten, kafiyesi sen,yazarı ben

Gözlerindeki o keskin ışığın dağılımına ulaşmak isterdim
Sensizlik yüreğimi acıtıyor, yokluğun sanki yağışlı bir iklim
Geceleri düşerken yağmur taneleri, ellerimi göğe açar seni dilerdim
Kaybolmuş umuduma kavuşmak isteyen bir sevdalı gibi, geleceğin günü beklerdim

Dayanabilirdim yazdığım her kelimenin bu isyankar davranışlarına
Yeniden deneyebilmeliydik belki, yeniden denemeyi bilmeliydik yada
Sadece yüreğimizi dinlemeliydik, başka seslere kulaklarımızı kapatmalıydık belki de
Kapatmadık, yada kapatamadık,şimdilerde ise gözyaşlarım daha bir acı katıyor yüreğime

Kırık bir redif gibi, geleceği belirsiz kalmamalıydı satır aralarındaki ismin
Belki de sen, boğazında düğümlenen bir hıçkırık sebebiydin
Şimdilerde ise rengarenk ışıkları olan sokakta, belki de en karanlık insanım
Artık son vermeliydim yüreğimi yakan sensizliğe, kalbimde hep bir şiirdin ama bilemedin...!!!