Sen Şiiri - Ahmet Bayar

Bir bak aynaya dün çocuktun
Senin dünyan saf ter temizdi
Umutların vardı hayaller kurardın
Neydi onlar ne kaldı elinde

İnsanlar hamur gibi yuğurdu seni
Eze eze şekillendirdi
Olmadı vura vura biçimlendirdi
Seni her eline alan
Doldurdu ter temiz dünyanı
Yalanla göz yaşıyla

Öldürdüler içindeki sevgiyi
Seni senden ettiler
Hayallerini kirlettiler
Umutlarını tükettiler
Senide kendilerine benzettiler

Şimdi dur bir düşün
Bu dünyanın garip halini
Yanlız gelip yanlız gidişini
Sözde dünyada çoktur sevenin
Dinleyen buldun mu anlayan oldu mu?
Seni sen diye seven var mı?
Dinleyenin anlayanın sevenin varsa
İçindeki sen niye yanlız mahsun garip?

Şimdi dalıyorsun geçmiş yıllara
Özlem duyuyor hasret çekiyorsun
Birde keşkeler eyvahlar dolanmış diline
Boşa geçmiş seninde yılların
Bende yaşadım deme sakın

Dolsun gözlerin burkulsun için
Sende kaybetmiş yitirmişsin
Vur başını duvarlara taşlara
Senin kaderinde benimkinden
Sen ben ben sen

Yalan bu dünyanın düzeni
Dinle artık içindeki seni
Bulursun seni anlayıp dileyeni
Kalbin hislerin yol gösterir
İçindeki sen bulur gerçek sevgiyi