Ey fâni sevgili!
Seni nasıl sevdim, yüreğim şâhit,
İnan yaşamadan bilemezsin sen;
Senin şâh eserin benim bu lâhit,
Hani yürek! Aşkla ölemezsin sen..
Sevip acı çekmek kaldı yanıma,
Niçin kast eyledin acep canıma?
Bakışın hançermiş girdi kanıma,
Aslâ sağlıcakla kalamazsın sen..
Aşkımıza sâhip çıkarken soldum,
Sormadın vefâsız acaba n'oldum?
Oysa yürüdüğün güvenli yoldum,
Aradığını, git! Bulamazsın sen..
Nasıl çözülecek bilmem müşkülüm?
Sâyende kederle öten bülbülüm,
Gönül bahçemdeki nâdide gülüm,
İstesen bileme solamazsın sen..
Sen hep güler idin bense ağlayan,
Ayrıldık ben oldum kara bağlayan,
Aşkım sana akan sanki çağlayan,
Bunun üstesinden gelemezsin sen..
Aşkındır bana tek kalan hediye,
Sevmek varken nefret etmesi niye?
Sen kendini avut ayrıldık diye,
Bizi aslâ ayrı kılamazsın sen..
Tarsusi duyurdu seni âleme,
Adını koymuşum çünkü eleme,
Öylesi doyurdun beni özleme,
Aldığın âhlarla gülemezsin sen...
Kayıt Tarihi : 3.6.2017 19:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kaçar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/03/sen-3489.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!