Sen Şiiri - Sercan Bayram

Sıkışınca düşlerim, karanlık sahnelere,
Gönlümün zirvesinde, kasvetler yer buluyor.
Çıkmaya çalışırım, batarken derinlere,
Dermansız parmaklarım, her bir yanı yoluyor.

Ey beni yeryüzünde bahtiyar eden peri,
Gözlerinle hapsettin, bu sevda bilmez eri,
Tüm varlığım aşkına, sarıldığından beri,
Nefessiz kalan dünyam, daha mutlu soluyor.

Nasıl toprak beslerse, bağrında oturanı,
Sen de öyle besledin, bu kaybedip duranı,
Şimdi benim halimi, mecalimi soranı,
Gördükçe pınarlarım, göz yaşıyla doluyor.

Bitmeyen bu geceyi, bu karanlığı durdur,
Ellerin benliğimi, koruyacak tek surdur,
Fethet gönül yurdumu, hür devletini kurdur.
Bak o zaman sabahlar, nasıl çabuk oluyor.

08 Nisan 2017
Samsun