SEN,
En umulmadık zamanlarda
En keskin bıçaklar gibi
Aklıma düşüp
Ortalığı toz duman edenimsin...
Sen,
Hasretinin en dayanılmaz olduğu zamanlarda bile
Ilık bir meltem gibi
Ruhumu okşayan
Aklına gelebilme ihtimalime bile şükrettiğimsin...
Sen,
Sensizliğin en kuytu zindanlarına dahi hapsolsa
Özgürlüğü bekleyen bir mahkum gibi
İçimdeki direnme sevincimsin
Sen,
Yeni doğmuş mis gibi cennet kokan bir bebeğin
O saf,tertemiz masum melek halini
Gözlerine her baktığımda hissettirenimsin
Sen,
Bıkıp usanmadan anlatmaya doyamayacağım
Ama asla dile düşüremeyecek kadar da çok sevdiğimsin...
Sen,
Uzadıkça uzayan,varması zaman alan yolları
Umuda bağladığım,aşmak için savaş verdiğimsin...
Ve Sen,
Kalbimin en ulaşılmaz köşesinde
Yeryüzünde yerinde olabilecek
Binlerce ihtimali tek kalemde silebilensin..
Kayıt Tarihi : 12.12.2014 08:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Can Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/12/sen-3220.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!