Sen Şiiri - Mustafa Tanrıkulu

sen,
cennette bir elmaydın
günah gibi cazip; tövbe gibi sıcaktın...
bunun için hâlâ kırmızıdır yanakların...
bunun için beni de yaktın...

sen,
asa-yı kelimde küçücük bir kıymıktın
küfrün kalesini yıktın.
yol aldın filistin'e
beni mısır'da bıraktın

sen,
isa'nın yanında göğe çıktın
ben çarmıha gerildim
isa niyetine...
ihanet etmediğim halde

sen,
kaside-i bürde'de bir nunsun
benin siyah ama sen nursun.
benim sana olan sevgimi leylâ duysun
duysun da hasetinden kudursun...

sen,
yüreğimi sımsıkı tutmuş bir elsin
ne mecnûn benim kadar sevebilir
ne de sevilir leyla senin kadar, bu yüzden...
sen dünyanın bütün maşuklarına bedelsin.