Sen Şiiri - Sebahattin Sevingen

Sen;
yüreğimin sol anahtarına yazılmış en güzel şarkı,
Bitmemiş bir filmin perde arkasısın..
Sen;
Mevsimlerin açtığı o ilk ad
Baharsın,
Sen;
Kimsesizliğime ısmarlanmış gizli yaramsın..

Sen;
Dilimdeki besmele gibisin,
hatırladıkça şükrümün ifadesisin..
Sen;
Dar yüreğimin çıkmaz cümleleri
Sen;
Kaybolmuş tümcelerime deniz fenerisin..
Sen;
Tozlanmış anıların özlemi,
Sen;
Kimsesiz çocukluğumun öz annesisin..

Sen;
Leyla çölündeki mecnunun sesi,
Yüreği çöl olmuş bir bedenin efendisisin..
Sen;
Suskun cümlelerimin alfabesi,
Sen;
En uzun cümlelerimin “tırnak içisin..”
Sen;
Bitmeyen bi senfonin orkestra şefi,
Sen;
Çözemediğim tek bilinmeyenli bi denklem gibisin..

Ben;
Ölümdür tek başına yaşanan. Aşk; “iki kişilik” tir.
Diyen şairin “ikici tekili”
Sen;
Krizalitimden kelebeğe dönüşen “ilk kişi”..
Geriye kalansa yirmi dört saat şimdi..
Bundan sonra
Aşk tır tek başına yaşanan “ölüm iki kişi.."
Birinci ve ikinci tekil olmak üzre iki kişi..

18.12.2010